Ringslang

De ringslang werd tussen 1826 en 1907 in het geslacht Tropidonotus geplaatst, en de naam Tropidonotus natrix komt in oude literatuur nog veel voor.

De ringslang heeft een groot verspreidingsgebied in Europa en is een van de meest algemene soorten waterslangen. De ringslang komt ook voor in België en Nederland, net als de gladde slang en de adder. De ringslang is hier in veel streken het enige reptiel, de slang is ongevaarlijk en niet giftig voor de mens. Het is een schuwe en rustige soort die zelfs bij directe bedreiging maar zelden bijt.

De ringslang kan een lengte bereiken van meer dan een meter en is betrekkelijk eenvoudig te onderscheiden aan de kleuren en de kenmerken van de ogen. Op het menu staan voornamelijk kikkers die langs de oevers van verschillende wateren buitgemaakt worden. Belangrijke vijanden zijn roofvogels en rovende zoogdieren.

Behalve in Europa komt de ringslang ook voor in delen van Afrika en Azië. De soort is sterk aan water gebonden vanwege de aquatische levenswijze; de slang wordt zelden ver uit de buurt van een waterbron aangetroffen.