Zwarte wouw | Leefwijze | Voedsel | Voortplanting | Habitat
De zwarte wouw (Milvus migrans) is een roofvogel die behoort tot de familie van valkachtigen (Accipitridae).
Zwarte wouw
Kenmerken van een zwarte wouw
De lengte van de zwarte wouw is 48 tot 65 cm en de vleugelspanwijdte bedraagt 135 tot 155 cm. De zwarte wouw heeft een lange staart met een kenmerkend gevorkt uiteinde. Het verenkleed is kastanjebruin tot zwartbruin van kleur. Deze vogel is van de verwante rode wouw (Milvus milvus) te onderscheiden doordat de zwarte wouw donkerder is en als silhouet door de ondieper gevorkte staart en de kleinere omvang. De zwarte wouw is van de buizerd (Buteo buteo) te onderscheiden door zijn gepunte staart. Door de gevorkte staart is de zwarte wouw te differentiëren van de fluitwouw (Haliastur sphenurus), die een recht staartuiteinde heeft.
De zwarte wouw heeft een levensverwachting van maximaal 24 jaar.
Voedsel van een zwarte wouw
De zwarte wouw is voornamelijk een aaseter, maar jaagt ook wel op kleine prooidieren als grote insecten, vissen, en kleine reptielen, vogels en zoogdieren.
Voortplanting van een zwarte wouw
Het nest van een zwarte wouw maakt hij in ondiepe scheuren in hoge bomen. Ze maken ook gebruik van oude nesten van andere roofvogels en bouwen deze dan verder uit. De nestkom wordt bekleed met papier, stukken vel en dergelijke.
Habitat van een zwarte wouw
In Europa treffen we de zwarte wouw vrij veel aan, het minst echter in Noord- en West-Europa. In Nederland is het een zeldzame doortrekker, hoewel de soort er incidenteel tot broeden komt.[3] Buiten Europa is de zwarte wouw zeer algemeen in delen van Afrika en Australië en in India. In veel tropische steden kunnen grote aantallen worden aangetroffen, onder andere op vuilnisbelten.
Er worden vijf ondersoorten van de zwarte wouw onderscheiden. Opmerkelijk is dat de zwarte wouw afwezig is in Indonesië ten westen van de Lijn van Wallace.
pevank –
Deze prachtige vogels kunnen fotograferen ibij een vogelkijkhut in de Extremadura in Spanje